معمولاً کسانی را که این‌ها
می‌برند آنجا، اغلب پدر و مادرها هستند و این‌ها ۸۰ـ ۷۰ سال یا نزدیک ۹۰ سال سن دارند. این‌ها
را می‌برند به وزارت اطلاعات و همین که از وزارت اطلاعات به کسی زنگ زده شود، با
آن نامی که وزارت اطلاعات در ایران دارد که خوف‌برانگیز است، آن بابا از همان اول
فکر می‌کند که او را اطلاعات خواسته و همین کافی‌ست. اصلاً لازم نیست کسی را
شکنجه دهند و با کسی کاری کنند. بعد تهدید می‌کنند. مثلاً در یک مورد به کسی گفته‌اند
شما چون دارید می‌روید خارج بچه‌تان را ببینید، ما هم می‌خواهیم با شما بیآییم و بچه‌تان
را ببینیم. خب این خوف‌برانگیز می‌شود برای خانواده. می‌گوید آقا مأمور اطلاعات می‌خواهد
با بچه‌من چه کار کند. این‌ها کسانی هستند که نه حق وکیل دارند، نه می‌توانند بگویند
ما نمی‌رویم، برای این که زندگی و کارشان همه در دست آن حکومت است و بعد هم آنها
را حت فشار قرار می‌دهند. همه این‌ها کافی‌ست. لازم نیست ناخن این‌ها را در زندان
بکشند. این کار فراخواندن واقعاً غیرانسانی است و ما شدیداً محکوم می‌کنیم. حتی
اگر قشنگ هم با این‌ها حرف بزنند، هیچ فرقی نمی‌کند. برای این که اصلاً به آنها
ربطی ندارد چیزهایی که ما اینجا انجام می‌دهیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر